U jedinicama intezivnog liječenja (JIL) razlikujemo 3 osnovne skupine stresora (Hartshorn & Sole 1997):

            • fizičke stresore, povezene uz bilo kakve medicinske naprave povezane sa bolesnikom (primjerice tubusi, kanile, intranile, drenovi), bol, nelagodu vezanu uz bilo kakvu pojavu tegoba.

            • psihičke stresore, vezane uz imobilizaciju bolesnika, ograničavanja, konfuziju bolesnika ili prisutnost osjećaja dosade i sl.

            • okolišne stresore, vezane uz uvjet u okolini bolesnika, kao primjerice, neudoban krevet, vručina, hladnoća, manjak privatnosti, konstantno osvjetljenje, buka i sl.

Psihički stresori su najčešći stresori u sindromu JIL – a (ICU syndrom), koji je stanje koje se javlja najčešće nakon 48 sati provedenih u JIL (Cornock 1998). Manifestira se promjenom psihičkog funkcioniranja (konfuzija, dezorijentiranost, halucinacije, delirij), koje se vraća u normalu, kada se bolesnik otpusti iz JIL – a. Ipak, sindrom JIL – a utječe na bolesnikov oporavak, te zahtjeva produljivanje boravka u JIL, a time povečava rizik za moguće komplikacije, ali i troškove liječenja.

            Cilj: utvrditi zastupljenost fizičkih, psihički i okolinskih stresora kod bolesnika u Koronarnoj jedinici KBSM.

            Metode: pomoću strukturiranog upitnika, metodom apsolutnih brojeva.

            Ispitanici: 42 nasumično odabrana bolesnika, koja su hospitalizirana u Koronarnoj jedinici ne manje od 24 sata.

            Zaključak: kod svih ispitanih bolesnika (100%) je više ili manje prisutan neki od stresora. Naravno, najzastupljeniji su psihološki stresori i to kod najvećeg broja bolesnika odsustvo iz obitelji (88%), te problemi vezani uz ograničenje kretanja bolesnika na odjelu – obavljanje nužde uz krevet (74%) i nužno mirovanje (62%).

REZULTATI pdf.

Ključne riječi: stresori, sindrom JIL – a, Koronarna jedinica.